แซมเดินระยะทางสั้น ๆ ไปยังสถานที่จัดงาน มันเป็นห้องส่วนตัวภายในอาคารที่เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนที่มีรั้วรอบขอบชิด สีสันและความมีชีวิตชีวาของบาร์เซโลนาจางหายไปหลังแต่ละด้านหน้าอาคารเมื่อจำนวนอาคารเพิ่มขึ้น เมื่อเขามาถึง แซมต้องเงยหน้าขึ้นเพื่อมองท้องฟ้า การรักษาความปลอดภัยแน่นหนา แต่แซมเคยมาเล่นเกมไม่กี่ครั้งในช่วงสองสามปีที่ผ่านมาและหนึ่งในยามรักษาความปลอดภัยจำเขาได้ ยามต้อนรับแซมเหมือนเพื่อนเก่า แต่ยังคงตรวจสอบหนังสือเดินทาง ใบขับขี่ และสิ่งของของเขาอย่างละเอียด

มันไม่ใช่การสแกนอย่างรวดเร็ว ยามคนหนึ่งอยู่กับแซมที่ประตูสูงที่มีลูกกรงขณะที่อีกคนกลับเข้าไปในกระท่อมเล็ก ๆ ที่อยู่ติดกัน ประตูถูกเปิดด้วยเสียงบัซเพื่อให้แซมเข้าไปและปิดหลังเขา ในขณะที่ดูเหมือนว่าการรักษาความปลอดภัยทั้งหมดนี้จะไร้สาระและไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในเกม สถานที่จัดงานไม่เสี่ยง แซมรู้ว่าในขณะที่เขารออยู่ด้านในของประตูว่าเขาอาจจะต้องกลับออกไปในไม่ช้า

ไม่กี่นาทีต่อมา ยามคนที่สองนำหนังสือเดินทางของแซมกลับมาและส่งคืนให้

“สนุกกับ el juego… the game, señor” เขาพูดด้วยการผสมผสานระหว่างภาษาสเปนและอังกฤษ แซมขอบคุณเขาและเดินไปยังอาคารส่วนตัวซึ่งเป็นแบบสเปนทั่วไป ผนังสีขาวที่หุ้มด้วยสตัคโกหนาขึ้นไปถึงการตกแต่งที่ไร้ที่ติใต้หลังคาที่ลาดเอียงสูงขึ้นไปในท้องฟ้า ที่พักนี้น่าจะมีราคาอย่างน้อย 4 ล้านยูโร แซมเคยคิดจะซื้อแบบนี้ แต่ลอนดอนดึงดูดใจมากกว่าในฐานะศูนย์กลางการเดินทางและเพราะมีเพื่อนของเขาอยู่ที่นั่น

เดินผ่านลาน แซมชะลอการหายใจและใช้เวลาของเขาก่อนที่จะเข้าไปในอาคาร ข้างในเขาถูกนำทางขึ้นบันไดด้วยการพยักหน้าอย่างสุภาพจากมิเกล คนเฝ้าประตูที่เงียบสงบซึ่งทำหน้าที่เป็นดีลเลอร์ด้วย เสียงคลิกที่ชัดเจนของกลอนประตูที่ตกลงมาดังเข้าหูแซม ตามด้วยเสียงฝีเท้าที่เป็นจังหวะของคนที่รู้วิธีไม่ให้ถูกสังเกต มิเกลตามเขาไป อาคารถูกล็อกลงแล้ว

บนชั้นสาม มีชุดประตูคู่ แซมผลักมันเปิดและเดินเข้าไปในพื้นที่เลานจ์ที่มีห้องรับประทานอาหารที่เปิดประตูอยู่ทางขวา เขาปฏิเสธข้อเสนอของค็อกเทลจากพนักงานเสิร์ฟที่น่าดึงดูดและมุ่งหน้าไปยังห้องรับประทานอาหารทันที

“โอ้ ถ้าไม่ใช่ NASA”

อันโตนิโอ เจ้าภาพของเกม ลุกขึ้นจากที่นั่งและเรียกแซมให้เข้ามาแม้ว่าจะมีผู้เล่นอีกสี่คนที่นั่งสบายอยู่ที่โต๊ะ

อันโตนิโอไม่ใช่คนสูง แต่สิ่งที่เขาขาดในความสูง เขามากกว่าชดเชยด้วยบุคลิก เสียงดังของเขาเข้ามาในห้องก่อนที่เขาจะเข้ามา และด้วยใบหน้าที่มีสีแดงและผมที่เหมือนสปริงที่ยิงออกจากหัวในทุกทิศทาง เขาเป็นตัวละครที่มีสีสันที่ทำให้เกมโป๊กเกอร์มีชีวิตชีวาขึ้น เขาเรียกแซมด้วยชื่อเดียวกันทุกครั้ง แต่แล้วทุกคนก็เรียกเช่นนั้น

แซมเดินไปรอบ ๆ โต๊ะโป๊กเกอร์ที่ทำขึ้นมาอย่างหรูหราซึ่งสามารถนั่งได้อย่างสบายถึงเก้าคน แต่เกมเงินสดนี้ – เช่นเคยในบาร์เซโลนา – จะมีผู้เล่นเพียงหกคน

‘ฉันชอบสิ่งที่คุณทำกับห้องนี้ มันแตกต่าง – โต๊ะใหม่?’

“ทุกอย่างใหม่ เพื่อนของฉัน” อันโตนิโอยิ้มและดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความยินดีที่รู้ว่าสไตล์ดั้งเดิมและไม่เหมือนใครของเขาได้รับการชื่นชมจากเพื่อน ๆ “โต๊ะสวย ใช่ ใช่ แต่คุณต้องดูนี่!”

อันโตนิโอพาแซมไปที่ด้านหลังของห้องที่มีภาพวาดหลายภาพประดับผนังสีแดงอบอุ่น พวกเขาเป็นของศิลปินที่รู้จักกันและมีค่า แต่พวกเขาล้อมรอบจุดเด่นของตู้กระจกกว้างประมาณสี่เมตร นี่คือดาวเด่น

“ฉันใช้เงินที่หามาได้อย่างยากลำบากไปกับงานศิลปะ มันเป็นความหลงใหม่นี้ของฉัน” อันโตนิโอกล่าว ภายในตู้มีสิ่งที่ดูเหมือนความพยายามในการปั้นแบบเด็ก ๆ สองสามชิ้นสำหรับแซม ป้ายชื่อที่อยู่ใต้แต่ละชิ้นประกาศว่า ‘งานศิลปะโดย Hervé Vilachevon’

“สิ่งเหล่านี้ดู…” แซมค้นหาคำที่เหมาะสมที่จะไม่ทำให้เพื่อนและเจ้าภาพของเขาขุ่นเคือง “แตกต่าง” อันโตนิโอโยนแขนรอบไหล่ของแซม หัวเราะขณะที่เขาทำเช่นนั้น

“คุณไม่ชื่นชมศิลปะนี้?” เขาตะโกน “คุณอยู่ในลอนดอนนานเกินไป กินปลากับมันฝรั่งทอดมากเกินไป เขาเป็นหนึ่งในศิลปินที่มีพรสวรรค์ที่สุดในบาร์เซโลนา ยังไม่ประสบความสำเร็จมากนัก แต่เขาจะเป็น”

แซมมองไปที่วัตถุศิลปะอื่น ๆ ที่ถูกห่อหุ้มอยู่ใต้กระจก มีไอเท็มบางชิ้นที่ทำจากหยก เครื่องประดับสองสามชิ้นที่ส่องประกายภายใต้แสงไฟเหนือศีรษะ แต่ตรงกลางของตู้ ตั้งอยู่บนผ้าสักหลาดสีน้ำเงินคือภาพวาดขนาดโปสการ์ดเล็ก ๆ ในหมึกสีดำบนกระดาษซับหมึก ภาพสเก็ตช์เป็นของชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ โดยมงกุฎตกจากหัวขณะที่เก้าอี้เอียงขึ้นเนื่องจากน้ำหนักของเขา ชายคนนั้นกำลังเอนตัวเพื่อจับมงกุฎขณะที่มันตกลงมาในอากาศ และถูกจับในช่วงเวลานั้นก่อนที่จะชัดเจนว่าเขาจะประสบความสำเร็จหรือไม่

‘มันคือ… นั่นคือ?’ แซมพยายามถาม เสียงของเขาสั่นเล็กน้อย ใบหน้าอีกสี่ใบในห้องยิ้มออกมาเมื่อพวกเขามองเขา อันโตนิโอตอบ

“มันคือปิกัสโซ” เขาพยักหน้า ด้วยรอยยิ้มที่ยืดออกไปทั่วใบหน้าของเขา เกือบจะสัมผัสหูของเขา แซมหันไปมองแขกคนอื่น ๆ แล้วกลับมาที่งานศิลปะ มันถูกทำอย่างเรียบง่าย เพียงไม่กี่เส้นที่ทำลงบนกระดาษ แต่มันเป็นสิ่งที่สวยงามอย่างไร้ที่ติ

“ฉันต้องถาม” แซมกล่าว ขยับกลับไปที่โต๊ะ เขารู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย ภาพวาดนั้นน่าทึ่งมาก นั่งลงที่ที่นั่งของเขา เขาได้รับคำตอบจากโซเฟีย

“3.2 ล้านดอลลาร์ในการประมูลครั้งล่าสุด” เธอกล่าวด้วยภาษาอังกฤษแบบอเมริกันที่ชัดเจน “อันโตนิโอ คุณซื้อมันเป็นการส่วนตัว?”

“ฉันทำ มันคุ้มค่า แต่มีราคาสูงกว่านิดหน่อย มันประเมินค่าไม่ได้ หนึ่งในภาพวาดของเขา – ไม่สวยเท่าของฉัน – ขายได้ 10 ล้านดอลลาร์เมื่อปีที่แล้วในมาดริด มันเป็นการลงทุน”

“มันน่าทึ่งมาก แล้วเราจะเล่นเพื่อมันคืนนี้ไหม อันโตนิโอ?” โซเฟียถาม ทุกคนหัวเราะ มันเป็นสไตล์ของเธอที่จะล้อเล่นเกี่ยวกับเรื่องเช่นนี้ ทายาทจากบัลแกเรียไม่มีความจำเป็นต้องหาเงิน มีสิทธิ์ในทรัพย์สมบัติเมื่อพ่อของเธอเสียชีวิต น่าเสียดายสำหรับยอดเงินในธนาคารของเธอ พ่อวัย 85 ปีของเธอไม่มีทีท่าว่าจะชะลอตัวลง ยังคงบริหารธุรกิจสี่แห่งแยกกัน จนกว่าจะถึงเวลาที่เขาไม่สามารถทำได้ โซเฟียมีความสุขที่จะเดินทางไปทั่วโลกโดยใช้โป๊กเกอร์เป็นข้ออ้างในการเดินทาง สำหรับเธอ โป๊กเกอร์เป็นของเล่น แต่เธอเก่งในเกม แซมมักจะบอกว่าถ้าเธอจริงจังกับเกมมากกว่านี้ เธอจะเก่ง จริงๆ

อันโตนิโอพบว่าโซเฟียตลก แต่ไม่มีทางที่นักรบเก่าผู้ชาญฉลาดจะเอาความภาคภูมิใจและความสุขของเขามาเสี่ยง – ยัง เขาหัวเราะออกมา

“บางทีถ้าคุณชนะใหญ่ หรือแพ้ใหญ่” คาร์ลอสกล่าว เด็กที่สุดในกลุ่ม โปรจากมาดริดวัย 24 ปีเล่นโป๊กเกอร์แบบก้าวร้าวและเป็นที่รู้จักในโต๊ะ – อย่างแท้จริง สูงเกือบสองเมตร คาร์ลอสดูเหมือนใช้เวลามากในยิม เขาได้รับฉายาว่า ‘The Train’ เพราะเมื่อเขาเริ่มต้นแล้ว เขายากที่จะหยุด นั่นรวมกับพลังที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เขาสามารถเล่นได้ตลอดทั้งคืน เขาไม่ใช่คนที่นอนหลับ ชอบที่จะขึ้นนำและข่มขู่คนอื่นด้วยกองชิปของเขา

เกมเงินสดมักจะกำหนดว่ามีการซื้อขั้นต่ำและสูงสุด แต่เกมของอันโตนิโอเป็นเกมส่วนตัวและไม่จำเป็นต้องมีกฎของคาสิโนที่จำกัด ทุกคนต้องซื้อในจำนวนเดียวกัน – 500,000 ยูโร เงินต้องถูกเคลียร์และอยู่ในบัญชีของอันโตนิโอก่อนเล่น โดยมีการอนุญาตจากธนาคารสำหรับการเข้าร่วมใหม่ที่ผู้เล่นตั้งค่าก่อนเกม ข้อมูลนี้มีให้ผู้เล่นทุกคนภายใน 24 ชั่วโมงก่อนเริ่มเกม

“ทุกคนพร้อมที่จะเล่นหรือยัง?” อันโตนิโอถาม แขนของเขากว้าง ทุกนิ้วเป็นเจ้าภาพที่มีเสน่ห์ การยืนยันเกิดขึ้นรอบห้องและแซมนั่งลงเพื่อเข้าร่วมกับเพื่อนร่วมโต๊ะของเขา เช่นเดียวกับอันโตนิโอ

โต๊ะโป๊กเกอร์นั้นน่าทึ่ง ไม้สักแกะสลักเป็นรูปวงรีพร้อมผ้าสักหลาดสีแดงที่พอดีกับท็อปโต๊ะอย่างสมบูรณ์แบบ มีช่องกลมแกะสลักออกแบบมาเพื่อถือเครื่องดื่มอยู่หน้าผู้เล่นแต่ละคน ขาโต๊ะทั้งสี่ข้างดูเหมือนลำต้นของต้นโอ๊ก ไม้ถูกแกะสลักด้วยพื้นผิวของเปลือกไม้

มองไปที่พื้น แซมสังเกตว่าพรมสีเบจเข้มที่อันโตนิโอใช้เป็นประจำถูกนำออกจากห้อง อาจจะในขณะที่เขากำลังตกแต่งใหม่ แทนที่มัน พรมสองผืนที่ทับซ้อนกันวางอยู่ใต้โต๊ะที่หรูหรา อาจจะเพื่อปกป้องพื้นก่อนที่จะถูกแทนที่ด้วยพรมผืนเดียวที่เข้ากับไม้สัก

มันทำให้แซมคิดถึงอาหารค่ำในนิวยอร์กซิตี้ เมื่อพ่อและแม่ของเขาอยู่ระหว่างเมืองในบ้านเช่า ตอนนั้น จานอาหารชั้นสูงจากหนึ่งในร้านอาหารที่ดีที่สุดของบิ๊กแอปเปิลอาจถูกวางบนโต๊ะพับพร้อมกับกองกล่องในมุมที่พร้อมสำหรับการย้ายที่อยู่ แซมกระพริบตาเพื่อขับไล่ความทรงจำ มันเป็นชีวิตที่ผ่านไปนานแล้ว ก่อนที่เขาจะสูญเสียพวกเขาทั้งคู่

เสียงของอันโตนิโอดึงแซมกลับมาจากความคิดของเขา “เกมนี้คือ No Limit Hold’em เราอยู่ที่บลายด์ 1,000 ยูโรและ 2,000 ยูโร ทุกคนพอใจกับสตราเดิล 4,000 ยูโรไหม?”

แซมพยักหน้า และโซเฟียโบกมืออย่างร่าเริงไปในทิศทางของเจ้าภาพ เพชรส่องประกายบนสร้อยข้อมือรอบข้อมือของเธอที่น่าจะมีราคามากกว่าเงินบนโต๊ะ – 3 ล้านยูโรระหว่างผู้เล่นหกคน

“ฉันพอใจ” คาร์ลอสกล่าวขณะที่เขาโยนชิป 1,000 ยูโรสี่ชิ้นลงในหม้อจากตำแหน่งสตราเดิลที่โต๊ะ แซมอยู่ในบิ๊กบลายด์ และเขาโยนชิป 1,000 ยูโรสองชิ้นลงไปในกลางโต๊ะ โซเฟียนั่งอยู่ทางขวาของเขาในสมอลบลายด์ และเธอโยนชิปหนึ่งชิ้นในสกุลเงินเดียวกัน

อันโตนิโอมองไปที่ผู้เล่นอีกสองคน คนหนึ่งเป็นสุภาพบุรุษสูงผอมที่มีผิวสีคาราเมลและดวงตาสีน้ำตาลเข้มเล็กน้อย เป็นไปไม่ได้ที่จะเดาอายุของเขา เขาอาจจะอายุ 30 หรือ 50 แซมมองดูขณะที่ชายคนนั้นมองลงไปที่กองชิปของเขา นับด้วยตาของเขาในเวลาเพียงวินาทีเดียว

“นี่เป็นที่ยอมรับได้” เขากล่าว

ผู้เล่นอีกคนเป็นชายชาวอเมริกันวัยกลางคนที่มีรูปร่างเหมือนลูกแพร์ เขามีหัวเล็กที่ดูเหมือนจะกว้างขึ้นเมื่อเขาเดินไปที่โต๊ะ ซึ่งนั่งอยู่ใต้ท้องที่กว้างเหมือนวัวตัวเล็ก ในโทนเสียงที่มั่นใจและหยิ่งผยอง เขาตอบว่า “แน่นอน ถ้านั่นคือขีดจำกัดของคุณ ฉันชื่อเฟลิกซ์นะ NASA พร้อมจะบินหรือยัง?”

ชายคนนั้นสำรวจคู่ต่อสู้ของเขาด้วยสายตาที่เยือกเย็นและคำนวณได้ นิ้วอ้วน ๆ ของเขากระทบพื้นผิวผ้าสักหลาดอย่างกระวนกระวายใจ แม้จะมีความกล้าหาญ เฟลิกซ์ดูเหมือนว่าเขารู้สึกกดดันสำหรับแซม เหมือนกับว่านี่เป็นเกมที่ทำให้เขาต้องตัดสินใจว่าจะไปต่อหรือไม่ ไม่ว่าจะเป็นทางการเงินหรือในทางอื่น ๆ ราวกับว่าการก้าวพลาดเพียงครั้งเดียวอาจทำให้เขาสูญเสียทุกอย่าง

“เสมอ” แซมกล่าว “ยินดีที่ได้รู้จัก เฟลิกซ์”

แซมมองลงไปที่ไพ่สองใบแรกของเกมและเห็นแจ็คตาเดียวสองใบ – โพดำและหัวใจ – กำลังขยิบตาให้เขาอย่างไม่สะทกสะท้าน อันโตนิโอนั่งลงที่ที่นั่งของเขาและยกแก้วขึ้นให้กับคู่ต่อสู้ห้าคนที่ไม่ตอบสนอง

“มาเล่นไพ่กันเถอะ”

Chapter 1 Chapter 3

About the Author: Paul Seaton has written about poker for over 10 years, interviewing some of the best players ever to play the game such as Daniel Negreanu, Johnny Chan and Phil Hellmuth. Over the years, Paul has reported live from tournaments such as the World Series of Poker in Las Vegas and the European Poker Tour. He has also written for other poker brands where he was Head of Media, as well as BL

จีจีโป๊กเกอร์

บล็อก

Drawing Dead – บทที่ 10

ตายริมแม่น้ำ – บทที่ 1

Drawing Dead – บทที่ 4

วาดตาย – บทที่ 2

Drawing Dead – บทที่ 1